کاروان

مهمان و مهمانی ( داستان کوتاه )

: خاک برسرتان با این طرز خوردنتان !

گوشتکوب را به دست گرفت و نخودها و یک تکه گوشت قرمز بزرگ را باچند دنبه ی بزرگ زردچوبه ای ،  در یک کاسه بلور بزرگ به هم زد و گفت : با یه مقدار نمک هم عالی میشه . !!بعدبا تکه سنگکی به اندازه ی کف دست در داخل کاسه   ،  دستانش را چرخاند و لقمه را با تکه پیازی به دهان گذاشت . یک طرف صورتش مثل بادکنکی برآمده شد . یاد فیلم گنج قارون افتادم و فردین و ظهوری ........

" سیبل جان  " داشت به ماها  " طرز درست غذاخوردن "  را یاد میداد و هی می خندید و با هر غش غش خنده اش روی گونه های تپل مپل اش چال عمیقی می افتاد . خودش می گفت : این چاه روی گونه ام بقول شوهرم قندان است توش یه قندان قایم کنی پیداش نمی کنی .

" سیبل جان " لقبی بود که بخاطر شباهت زیادچهره اش با  چشم و ابرو و موهای بورش ، فک و فامیل که ارادت زیادی به شوهای کانال ترکیه داشتندو به این آوازخوان ،  به او داده بودند .اما  از گردن به پایین گروهبان گارسیا بود . یک هفته می رفت ایروبیک ، یک کیلو کم میکرد ، بعد دوباره آش همان آش بود کاسه همان کاسه ! می گفت : بخورید صحت بدن داشته باشید سیسقاها !  هاردا گوردون یئماخ نه دئماخ .............................

بعدازاینکه یک کاسه آبگوشت را با مخلفاتش به خورد شکم داد و دوغ گازداری نوشید ،  گفت : برای اینکه اندامم هم مثل  " سیبل  " بشه چاره اش ورزش های طاقت فرسا نیست . یک شعبده بازی راه حل آن است ، کافیه یک پیراهن تنگ سیاه و چسبان بپوشم و بشم عین اون . و با برسی  موهای طلایی اش را روی شانه اش ولو کرد و رفت لباس عوض کند . همه می شناختیم به خوبی خلق و خصوصیت رفتاری اش را . بسیارهم دل نازک بود  و با دیدن فیلمی که شوهره به زنش خیانت می کرد و قصدکشتن او را داشت اشک می ریخت و شوهره را نفرین می کرد . خواهرش که مهمان او بودیم گفت : به برو هیکلش نگاه نکنید ، قلبش از قلب یک مورچه هم کوچکتره .حتی اگر فیلم باشه و دروغکی .  بعد تلویزیون را بست و یک سی دی را به تقاضای بعضی مهمانان انداخت جایش و صداشو بلند کرد . سیبل در گرماگرم گفتگوی مهمانان رفت و یک لباس کاملا تنگ و سیاه چرمی و براق پوشید و جواهراتش را انداخت و با یک کفش پاشنه بلند سلانه سلانه آمد . تمام وزنش روی پاشنه ی لاغر دو کفش سیندرلایی بود . عده ای دست زدند و خواستند عین اون ادا در بیاره و برقصه . واقعا هم تمام حرکاتش را از حفظ بود . با هر قرکمری که میداد آبگوشت در معده ام زیرو رو می شد و قارو قور صدا می کرد . تا داد زد برایش کف بزنند و دست همه بالا بره  ، زدم بیرون .  مهمانی بوی پیاز می داد .

در گورستان هستیم . برای تدفین " سیبل جان " آمده ایم . دیروز ایست قلبی کرد . تنها پسرش که به زور دارو- درمان صاحبش شده بود گریه می کرد و زیر سایه تابوت مادر می رفت تا نورخورشید چشمش را نزند . شوهرش دست پسر را گرفته و با نگاهی به تجمع زنان در طرف دیگر لااله الا الله می گفت . خواهرش در حالی که صورتش را چنگ میزد و به سینه اش میزد با نگاهی چپ به آنطرف سرش را تکان تکان دادو زیرلب گفت : چشمات بسوزه ، دیوث !

 گفتم : صداتو بیار پایین ، بازم با تو لج می افته . بخاطر پسرش مجبوری زیاد گیر ندی ... 

از پشت تابوت می رفتیم و نگاه که می کردم "‌سیبل  " مثل دنبه ای روی تابوت می لرزید ومن همش نگران بودم مبادا لیز بخورد و روی شانه ی مردها ولو بشود .

قبری که برایش آماده کرده بودند برای یک مانکن هم تنگ بود !

نظرات ()

من : تو با خورشید ارتباط داری بگو حقیقت را بیفروزد ... علاقمند به نوشتن داستان ، شعر ، نمایشنامه نویسی و فیلمنامه ... عکاس و مربی نقاشی ... دیپلم اقتصاد ... زادگاه : اهر ارسباران ( آذربایجان شرقی )
پروفایل کبرا پورپیغمبر ( آذر )
ایمیل مدیر وبلاگ

آرشیو وبلاگ

صفحات وبلاگ

مطالب اخیر

موضوعات وبلاگ

نویسندگان همکار

لینکستان

دانلود آهنگ جدید